Campus, Chips, Riots en Kamers

Zoveel indrukken, en dat voor maar een kort bezoek van drie dagen. Ik heb vooral ontzettend veel gelopen, en daardoor ook veel van de stad gezien. Van mooie parken, indrukwekkende oude gebouwen tot verschrikkelijk lelijke nieuwe kantoorgebouwen, vervallen huizen en vieze woonwijken. Birmingham is geen makkelijke stad. Gelukkig zijn er genoeg mooie, gezellige en leuke stukjes te vinden.
Geen gedetailleerd reisverslag, enkel maar een paar observaties. Om sommige moest ik stiekem lachen, andere waren minder leuk.
Zo was ik in een supermarkt om fruit te kopen. De chips-afdeling domineerde echter; een hele rij vol met allemaal soorten & maten. Ongelofelijk!
Blijkbaar vinden Britten hygiene belangrijk; op de toiletten in de Universiteit hing een briefje met daarop de opmerking: 'Did you wash your hands?!'
Maar tegelijkertijd heb ik nog nooit zoveel mensen met slechte gebitten gezien...
Prullebakken zijn ook schaars. Ik kon mijn papieren beker, die ik kocht op het station, pas een half uur later kwijt. Op het vliegveld.
Bij alle kant en klare voedselproducten (broodjes, chocoladerepen etc) staat op het prijskaartje ook gelijk hoeveel kcal erin zitten. Ik was gelijk genezen en nam nog maar een appel.
Maar blijkbaar werkt het toch niet zo, het aantal mensen met overgewicht is enorm.
Helaas, naveltruitjes zijn nog steeds in.

Tot slot; Ja, ik heb een kamer gevonden. Na meerdere vieze, gore, vloerbedekkingssmerige kamers te hebben bekeken. En hele mooie, maar veel te dure kamers te hebben gezien.
Mijn kamer is op ongeveer 20 minuten lopen van de Universiteit en op ongeveer 10 minuten met de bus naar het centrum. De straat ligt naast het nieuwe cricket-stadion en naast een prachtig groot park.

Over een maand meer!