Tis hier koud!

Gisterochtend zat ik al om drie uur in de taxi naar het vliegveld. Het was heeeel relaxed want ik zat met een echte Rastafari-meneer inclusief muts met daaronder dreads; dus lekkere rustige reggae muziekjes geluisterd. De reis naar Trinidad&Tobago ging prima. Alleen aangekomen bleek dat ik een papiertje had moeten invullen die ik niet gekregen had. Niemand wist waar ik dat papiertje moest halen, dus ben ik zelf maar op zoek gegaan en er uiteindelijk een gevonden bij een andere luchtvaartmaatschappij. Toen mocht ik eindelijk door de eerste paspoortcontrole heen. Mijn backpack opgehaald en vervolgens moest ik door de douane waar bleek dat ik het formuliertje niet op de achterkant had ingevuld...ik begreep niet helemaal wat ik moest invullen dus vroeg ik het aan dat mevrouwtje. Ze wees op mn tas en vroeg me wat ik daar in had. Ik legde in mn beste engels uit dat ik daar kleren en persoonlijke spullen in had zitten maar t was niet goed genoeg voor haar en ik kreeg een uitkaffering dat ik niet goed engels sprak!! Toen was ik inmiddels al zo perplex dat ik een paar meter later nogal gepikeerd reageerde op de volgende betweterige beveiliginsbeamte die helemaal woest werd omdat ik met het karretje (met zware backpack) de incheckhal inreed om daar opnieuw in te checken voor het vliegtuig naar Curacao. Blijkbaar moet je in Trinidad altijd je eigen bagage dragen en staan de karretjes er voor de sier. Mijn backpack zat in een travelbag, dus die heb ik maar over de grond gesleept naar de balie toe, hahahaha! Daar aangekomen was het volgende probleem; mijn Zweedse paspoort. Die jongeman begreep niet hoe dat kon, snapte ook al niet dat ik een tussenlanding maakte en is een half uur weg geweest om iets te checken. Bij terugkomst had hij het over dat ze op Curacao moeilijk konden gaan doen en dat ik daar waarschijnlijk problemen zou krijgen en dat ze mijn bagage zouden willen zien.Daarna was het ok en kon ik eindelijk naar de gate. De vlucht was met een klein propellorvliegtuigje dus van mijn oren was na 2,5uur ook weinig meer over. Op Curacao waren ze wel relaxed en was er geen probleem bij de douane.
Op het vliegveld zou ik eigenlijk 7 uur moeten wachten totdat Matthijs en Esmee (studiegenootje van Matthijs) zouden landen. Hier had ik natuurlijk niet zo'n zin in maar gelukkig raakte ik aan de praat met een nederlandse zakenman die ook moest wachten op een afspraak. Ik mocht op zijn kosten mee naar de stad, lekker uitgebreid gelunched, mee geweest naar de afspraak waar ik buiten een boekje heb zitten lezen en vervolgens weer terug naar het vliegveld. Toen hoefde ik nog maar 1,5u te wachten en dat viel dus weer mee!
Matthijs en Esmee huren allebei een kamer in een studentenhuis (of eigenlijk twee huizen met nog een soort van tussenhuis en een zwembad en een tuin en een veranda) en ik kan daar twee weekjes bij logeren. Er wonen hier nog 18 andere studenten die bijna allemaal co-schappen lopen.
Vandaag hebben we een auto gehuurd, zijn we de stad in geweest, simkaart gekocht, voetbal gekeken en nu zitten we bij het zwembad. Beetje rustig aan doen nog.
Curaçao is weer heel anders dan Suriname. Het klimaat is natuurlijk veel droger; dus geen groen regenwoud, regentijden, mooie bomen etc. maar kaal, droog, cactussen en uitgestrekt. Ook vind ik het hier kouder dan in Suriname, het waait hier de hele tijd en het is lang niet zo klam en vochtig. Gisteravond dus de hele tijd met kippevel gezeten, terwijl het vast iets van 28 graden moet zijn geweest!Raar hoe snel je went aan een bepaald klimaat. De huizen zijn hier meer gekleurd en er is minder armoede. Ook zijn er opeens zoveel blanken en zoveel Nederlanders! Best wel gek eigenlijk en ik weet ook nog niet helemaal wat ik er allemaal van vind…morgen eerst maar eens genieten van het strand! Veel liefs, Ingrid